محور جامعه علوی توجه به امیرالمومنین علی بن ابیطالب است کما اینکه در روایات هم آمده که اگر کسی هزار سال نماز و روزه بدارد و .... اما ولایت امیرالمومنین را نداشته باشد بوی بهشت به مشامش نمی رسد. این موضوع آنقدر اهمیت دارد که از همان ابتدای بعثت بارها و بارها مورد تأکید رسول اکرم صلی الله علیه و آله قرار گرفت و ائمه اطهار نیز به عنوان اصلی ترین موضوع در مسائل اسلامی به آن پرداختند و فرمودند اسلام بر پنج چیز بنا نهاده شده صلات و صوم و حج و جهاد و ولایت و آنقدر که به ولایت تأکید شده به چیز دیگر تأکید نشده اما مردم آن چهار را گرفته اند و ولایت را رها کرده اند. امام مجتبی و سید الشهدا نیز در مهمترین وقایع اتفاقیه در آن دوران یعنی در صلح امام مجتبی و واقعه کربلای سید الشهدا به مهمترین موضوعی که پرداختند امیرالمومنین بود. اولین و مهمترین مسأله در مفاد صلحنامه امام مجتبی بر حفظ حرمت امیرالمومنین تکیه داشت و سیدالشهدا در خطبه منا اولین و مهمترین مسأله ای که بیان فرمودند مناقب امیرالمومنین است. حضرت سیدالشهدا در این خطبه پیرامون سه محور بحث می فرمایند که با طرح آن ، معیارهای حکومت علوی و معاویه ای را نشان می دهند به این معنا که اگر حکومتی این سه چیز را داشت علوی است و اگر نداشت معاویه ای است. حضرت سیدالشهدا علت انحطاط را سه چیز می دانند یکی تمرد از ولایت دوم ترک امر به معروف و نهی از منکر و سوم آخوندهای درباری. در دولت معاویه این سه چیز بود در حکومت معاویه ترک علی بن ابیطالب شد و به جای منقبت امیرامومنین ، سبّ و لعن امیرالمومنین را آورد و امر به معروف و نهی از منکر معکوس شد یعنی امر به منکر و نهی از معروف شد. و سوم اینکه مروانها و ابوهریره ها و عمرو بن عاص ها آمدند. در شام اسلامی بود که صد در صد با اسلامی که رسول الله به آن مبعوث شده بود فرق می کرد . طوری شد که وقتی اهلبیت به شام رفتند به اهلبیت گفتند شما مسلمان نیستید. اگر ما بخواهیم جامعه علوی داشته باشیم باید این سه چیز باشد خصوصاً توجه به امیرالمومنین که قطب دایره تشیع و نفس رسول الله است.
برای نهادینه شدن ولایت امیرالمومنین باید معرفت به امیرالمومنین باشد و معرفت نیز با آشنایی جامعه با مناقب امیرالمومنین مقدور خواهد بود. متأسفانه در جامعه امروزی منقبه مولا نیست. توجه به فقط قرائت قرآن که آن هم از مصر گرفته شده بی ارزش است باید به قرآن و عترت با هم توجه شود. حفظ قرآن بدون مناقب مولا، حفظ خوارج است. اگرهزار عمل هم انجام دهیم بدون مناقب مولا به بهشت نخواهیم رفت لذا در حدّ وسع از ما خواسته شده تا مناقب اهلبیت خصوصاً امیرالمومنین را بدانیم. شاید در توان یکایک جامعه ما نباشد که میلیاردها منقبه را بدانند اما از هزاران منقبه ای که از اهلبیت نقل شده حداقل صد منقبه را همه باید بدانند چرا که عمر شیعه به این است که این مناقب سینه به سینه از نسلی به نسل دیگر منتقل شده و در جامعه شیعه رواج پیدا کند تا معرفت به مولا بیشتر شده و ولایت مولا در دلها رسوخ نموده و سنخیت با ایشان حاصل شده و فضائل و صلاح فراگیر گردیده و رذائل و فساد برچیده شود.
در نسلهای گذشته در قفسه و طاقچه های خانه شیعیان علاوه بر قرآن و صحیفه سجادیه و چند کتاب مهم دیگر، کتابی از مناقب مولا نیز بود و کمتر کسی بود که با مهمترین مناقب مولا آشنا نباشد. حداقل آیاتی که مستقیماً مربوط به مناقب مولا بود می دانستند اما هزار افسوس که امروزه اینها از جامعه شیعه رخت بر بسته و بر ماست که برای برپایی جامعه علوی دوباره امر اهلبیت را احیا کرده و این اصول و مبانی را پیاده کنیم.
[ شنبه 94/2/12 ] [ 4:30 عصر ] [ فتیان ]
