آنها که دغدغه های دینی دارند با فرا رسیدن مناسبات اسلامی پرسشهایی چند به ذهنشان خطور می کند. با فرا رسیدن بعثت رسول اکرم صلی الله علیه و آله نیز نسبت به بعثت پرسشی جدّی وجود دارد که آیا ما از بعثت رسول بهره ور هستیم یا نه؟ رسول اکرم در روز بعثت یک پیامی داشتند آیا ما با آن پیام آشنا هستیم آیا آن را درک کرده ایم یا نه؟ و آیا دنبال آن هستیم یا نه؟ شاید همه شنیده اید که آن پیام چه بود اما چقدر ادراکش کرده ایم؟ این خیلی اهمیت دارد و اینطور نیست که ما بگوییم حالا که ظاهراً مسلمان شده ایم پس بهره برده ایم. نه. چرا که ما وقتی از این مسلمانی بهره خواهیم برد که این پیام را درک کرده باشیم.
رسول اکرم صلی الله علیه و آله در روز بعثت فرمودند:«إنی بعثت لاتمم مکارم الاخلاق» بعثت من برای اتمام مکارم اخلاق در بین انسانها است یعنی مکارمی که مرسلین قبل همچون عیسی و موسی مطرح کرده بودند اتمامش با حضرت ختمی مرتبت بوده و این بزرگوار موظف به اتمام بودند همانطور که وصی ایشان موظف به اکمال بودند لذا در روز غدیر این آیه را شنیده ایم که خداوند تبارک و تعالی می فرماید: «الیوم اکملت لکم دینکم» و میدانیم که شأن نزولش بحث وصایت رسول اکرم است یعنی در غدیر بحث اکمال است. ما یک رسالت داریم یک امامت. در وادی رسالت و در بعثت، بحث اتمام است یعنی رسول اکرم صلی الله علیه و آله برای اتمام آمدند و در وادی امامت، بحث اکمال است
و امیرالمومنین صلوات الله علیه برای اکمال هستند. این چیزی است که رسول اکرم صلی الله علیه و آله موظف بود آن را مطرح کند و اصل پیام بعثت هم همین اتمام است همانطور که پیام ولایت در غدیر، اکمال است. ما اول باید تام بشویم و بعد کامل بشویم. تمام شدن یعنی اینکه فرد در همه ابعاد زندگی (بعد فرهنگی،بعد اقتصادی، بعد اجتماعی و سایر ابعاد) مسلمان شده به ترقی برسد و پایان کار را بیابد. اگر به این تام بودن نرسیم نمی توانیم به طرف ولی الله حرکت کنیم. ما موظفیم هر عمل اسلامی یا هر نظر اسلامی را که دنبالش می رویم و هر حرکتی که در معارف اسلامی انجام می دهیم چه اعتقادیات چه اخلاقیات چه عملیات باید بحث اتمام و اکمالشرا بدانیم و در همگی اینها دنبال اتمام و پس از آن دنبال اکمال باشیم وگر نه دست خالی از این نشئه می رویم عبادتهای ما باید اول اتمام پذیر بشود و در مرحله بعدی اکمال بیاید اگر خدای نکرده عبادتی اتمام نداشت اکمال هم نخواهد داشت و عبادتی که نه اتمام دارد و نه اکمال، این عبادت مقبول حق تعالی نیست درست مثل عبادتهای شیطان که نه اتمام در آنها است و نه اکمال. مثلا درباب عبادتها اتمام و اکمال صلات و صوم چیست؟ در بحث علوم هم همین است. اتمام و اکمال توحید چیست؟ و چه وقت می توانیم بگوییم ما در توحید به اکمال رسیده ایم؟ نمی توان گفت صرف رفتن به طرف توحید، انسان را موحد می کند بلکه یک موحد کسی است که هم اتمام توحید و هم اکمال توحید دارد. اگر چنین بودبه چنین فردی موحد می گویند. کسی که در باب ولایت، اتمام داشته باشد و به کمال هم برسد از او به مومن تعبیر می شود. پس مومن باید در باب ولایت به اتمام و اکمال رسیده باشد و اگر نرسد مومن نیست. ما خیال نکنیم یک نماز خواندیم و کار ما تمام شد یا یک اخلاق حسنه مثل صبر داشتیم و کار تمام شد!! نه، بلکه اینها باید به اتمام و اکمال برسد. حضرت آدم و نوح و ابراهیم و موسی و عیسی، اینها هم صبر و حلم و صلات و فقه و سایر معارف الهی را مطرح کردند و همگی اینها در مرسلین قبل بود اما اتمام و اکمال نداشتند. یعنی اتمام صبر توسط رسول اکرم صلی الله علیه و آله است و اکمالش توسط امیرالمومنین صلوات الله علیهاست و اگر کسی بخواهد در صبر، حلم، علم، صدق و صفا و سایر خصال حسنه به اتمام و اکمال برسد اتمامش با مصطفی صلی الله علیه و آله و اکمالش با مرتضی صلوات الله علیه است وقتی هم که اتمام پیدا کرد دیگر بعد از آن بحثی مطرح نیست لذا بحث خاتمیت اینجاست چیزی که تمام شد دیگر بعدی ندارد. رسول اکرم صلی الله علیه و آله چون اتمام کرد دیگر بعد از آن کسی نمی تواند بیاید چون پایان کار ایشان است لذا خاتمیت برای این بزرگوار مطرح است اگر ایشان خاتم الانبیا است چون مامور به اتمام است و اتمام را انجام داده لذا بعد از آن کسی نیست اما در انبیاء قبل یعنی مرسلین قبل اینطوری نیست مامور به اتمام نیستند لذا خاتمیت هم ندارند. بعضی خیال می کنند انبیاء سلف ولایت نداشته اند. این غلط است بلکه آنها هم ولایت داشتند اما اتمام ولایت نداشتند اتمام ولایت با حضرت مصطفی صلی الله علیع و آله است و اکمال ولایت با حضرت مرتضی صلوات الله علیه است. بعضی هم خیال می کنند که فقط انبیاء قبل ولایت داشتند مثل ابن عربی ها که وقتی خاتم ولایت را مطرح می کند حضرت مسیح بن مریم را مطرح می کند. و این خاتمیت که برای حضرت مسیح قائل است می رساند که برای رسول اکرم صلی الله علیه و آله و پس از او ائمه اثنی عشری ولایتی قائل نیست و هر دو تفکر، انحراف است از اول فتوحات تا آخر فتوحات اگر همین یک بحث را بلد بود آن همه انحراف و اعوجاج در کتابی به آن بزرگی پیدا نمی شد. ان شاءالله اگر با این دقت جلو برویم می بینیم که ما برای رسیدن به اتمام و اکمال در تمام شئونات دینی نیاز به حضرت مصطفی و مرتضی صلوات الله علیهما داریم که اگر این دو نباشند نه اتمامی هست و نه اکمالی؛ و همگی اعمال ما تهی خواهد شد. یکی از اسرار شب قدر همین است. اگر شب قدر مخصوص مسلمین محمدی علوی است و اگر «خیر من ألف شهر» است چون رجوع به کسی شد که اتمام کرد و اکمال دارد. العاقل یکفیه الإشارة.
[ پنج شنبه 92/3/16 ] [ 11:49 صبح ] [ فتیان ]
