معمولاً عموم مردم گمان می کنند که اولیائی که امروزه دارای شهرت فراوانی هستند در زمان خودشان هم همین شهرت و محبوبیت را داشته اند در حالی که دقیقا برعکس است یعنی معمولاً این بزرگان در زمان خودشان گمنام بودند و بلکه از طرف دشمنانشان تکفیر و تفسیق و ترور شخصیت می شدند و از سوی قشری ها مورد هجمه قرار می گرفتند و لذا از آنها استفاده نمی شد مگر اندک مریدانی که قدر ایشان را می دانستند و در خور وسعشان بهره می بردند.
شیخ عبد الله انصاری می گوید:
«مریدان، مرشدان را در حال حیات شناسند تا برخورند؛ و منکران، بعد از وفات دانند تا حسرت خورند.
بایزید را در حال حیات او، هجده کس بیش نشناختند چنانکه از او برخورند و دیگران در ایذاء او، ید بیضا نمودند و چون فوت کرد همه، مرید قبر او شدند بی فایده، از آنکه از راه حس جز صورت بشری وی نمی بینند و به گوش، کلمات وی می شنوند.»
توضیح آنکه کسانی که فقط اهل حس هستند و ارتباط روحانی نمی توانند برقرار کنند از آنجا که فقط صورت را درک میکنند اگر بر قبر بایزید هم بروند فایده ای ندارد چون با او نمی توانند ارتباط برقرار کنند.
[ سه شنبه 93/3/13 ] [ 9:17 عصر ] [ فتیان ]
