در آستانه ماههای عبادی قرار داریم و بر ماست که در این ایام به عبادت اهتمام داشته باشیم دو ماه قبل از شروع سال اسلامی یعنی ماه رمضان، ماه های عبادی شروع می شود. این شش ماه یعنی رجب و شعبان و رمضان علی الخصوص، و بعد هم شوال و ذی القعده و ذی الحجه، در طول سال نسبت به شش ماه دیگر از از اهمیت خاصی برخوردارند و بیشتر عبادتها که از ما خواسته شده است در این شش ماه، علی الخصوص سه ماه اول است یعنی رجب و شعبان و رمضان بعد سه ماه دوم شوال، ذی القعده و ذی الحجه است که به آنها شوالات می گویند. بعضی سوال می کنند که کتب ادعیه نوعا از ماه رجب شروع می شود در حالی که ماه رجب نه اول سال اسلامی است نه اول سال اعراب است پس این چه علتی دارد؟! جواب اینست که از مرحوم شیخ طوسی گرفته تا سایر بزرگواران مثل علامه مجلسی بنای کتابشان از ماه رجب است بخاطر همین است که ماه رجب شروع عبادتهای اصلی اسلامی است و بر اساس محاسبه عبادی
بوده است. ما هم باید بر اساس این حرکت کنیم. شاخصه و تمایز مومنین از عوام جامعه همین است که آنها اهل درس و بحث و ذکرو فکر نیستند و مومنین اهل درس و بحث و ذکر وفکر هستند باید حتما برای ذکرمان حتی برای فکر برنامه ریزی کنیم. دو ماه رجب و شعبان، دو بال پرواز برای پرواز در ماه مبارک رمضان هستند. هر کس می خواهد ماه مبارک رمضان دستش خالی نباشد و از شب قدر بهره ور باشد باید از همین ایام حواسش را جمع کند و برنامه ریزی کرده و شروع به اعمالی که در این دو ماه هست کند تا برای ماه مبارک رمضان آمده شود چون این عبادتهایی که در این ماه ها هست پیوسته است یعنی اگر رجب را از دست بدهیم نسبتا شعبان را از دست داده ایم و اگر ماه شعبان را از دست بدهیم ماه مبارک رمضان را هم از دست داده ایم لذا لازم است که این سه ماه را خیلی خیلی دقت کنیم علی الخصوص بخاطر حرمت ماه مبارک رمضان. خداوند تبارک و تعالی این ایام را طوری قرار داده که ماه رجب و شعبان مقدم شده. در واقع باید شصت روز آمادگی کسب کنیم که وارد ماه مبارک شویم تا بهره های کامل از آن ماه مبارک را ببریم. اعمالی که برای این ماهها هست همه مثل هم است به این معنی که هر چه برای ماه مبارک رمضان است برای ماه شعبان و رجب هم هست از روزه گرفتن تا ادعیه و تلاوت ها و... با این تفاوت که اهمیت عبادات بیشتر می شود مثلا روزه ماه رجب تاکید شده ماه شعبان تأکیدش بیشتر و در ماه رمضان واجب می شود در سایر عبادات هم اینچنین است مثلاً تلاوت قرآن در ماه رجب تاکید شده در ماه شعبان تأکیدش بیشتر است و در ماه رمضان دیگر اشدُّ تاکیداً است. خیلی وارد شده که حتما ماه مبارک رمضان علی الخصوص تلاوت باشد. چرا؟ چون در این ایام دو عمل خیلی تأکید شده است یکی صوم (روزه) و دیگری تلاوت. صوم، ترک اکل است یعنی باید کسی غذای مادی نخورد و به جای آن خواسته اند تلاوت کنیم تا از غذای معنوی سیر شویم. البته تلاوت فقط خواندن نیست ، تلاوت یعنی خواندن همراه با تدبر، حضور قلب و طمأنینه. در روایت هم آمده قرآن مأدبه است یعنی غذای ماست و باید از آن اکل کنیم وقتی که غذای جسمی کم بشود توجه به غذای معنوی بیشتر می شود حتی منافات هم ندارد که انسان در وقتهای دیگر می داند با هر دوتایش جلو رود اما وقتی غذای مادی کم می شود غذای معنویی باید بیشتر شود و از آن استفاده شود ما وقتی قرآن کریم را تلاوت می کنیم باید حالت سیری به ما دست دهد و ضعف ما از بین برود. برخی از اهل معرفت بودند که سوره های قرآن را حتی بجای غذای مادی می خواندند. کسانی بودند که اربعینات داشتند و در آنجا سوره ای را می خواندند و این یک وعده غذایشان می شد، و این تاثیر مائده و غذای معنوی است این حرفها واقعیت دارد البته اعتقاد می خواهد باید معتقد به این باشیم مثل تربت سید الشهداء صلوات الله علیه تا یکی اعتقاد نداشته باشد شفا نمی دهد ولی هنگامی که به تربت سیدالشهداء صلوات الله علیه معتقد باشد به محض استفاده از آن شفا پیدا می کند. ما رسول اکرم صلی الله علیه و آله را صادق می دانیم و به کلام ایشان که فرمود قرآن مأدبه است معتقدیم. هر وقت احساس ضعف کردیم این ضعف با تلاوت قرآن برطرف می شود البته نه فقط ضعف جسمی هر ضعفی که داشته باشیم و این یادگاری اهل معرفت برای ما است و باید همه به طرفش بروند و این مخصوص عرفا نیست. قرآن سفره الهی است و برای همه انداخته شده و برای گروه خاصی نیست. بله حالا یکی با یک بسم الله الرحمن الرحیم سیر می شود یکی می بینی باید یک سوره بقره ای بخواند تا سیر شود ولی سیر شدن قطعی است. بعضی وقتها ماها قوی نیستیم باید بیشتر بخوانیم بیست یا سی آیه باید بخوانیم تا این حالت به ما دست بدهد
اما شب جمعه اول ماه رجب، لیلة الرغائب و کلید ماه رجب است. کلید ماه شعبان پانزدهم است یعنی لیلة البرات. و کلید ماه مبارک رمضان بیست و سوم یعنی لیلة القدر است، این سه شب را خیلی باید توجه کنیم. این سه شب آنقدر اهمیت دارد که به کل ماه می ارزد و البته اگر در طول ماه حواسمان نباشد از لیلة الرغائب استفاده نمی کنیم. در ماه شعبان هم همینطور است اگر ماه شعبان حواسمان نباشد از شب نیمه شعبان یعنی شب لیلة البرات استفاده نمی کنیم. و خدا نکند ماه مبارک رمضان بی توجه باشیم که شب قدرمان را از دست بدهیم چرا که آن شبی است که از هزار ماهیعنی هشتاد و سه سال بالاتر است یعنی ببین بهره وری چقدر است و اگر ما طوری برنامه ریزی کنیم که بیشتر از هزار ماه به سالمان اضافه شود عمر عبادی چقدر خواهد شد؟ اینها مخصوص مسلمین محمدی علوی صلوات الله علیهما است و در انبیاء سابق نبوده و ما نباید اینها را از دست بدهیم. از مولایمان بقیة الله الاعظم استمداد می طلبیم که ان شاءالله به ما کمک کنند تا این چند ماه را استفاده کنیم و در محضرش باشیم و بتوانیم خودمان را با کمک ایشان استکمال داده، بالا بیاییم و ترقی کنیم چرا که ما خودمان به تنهایی نمی توانیم و باید به کمک این بزرگوار باشد. ان شاءالله از کسانی باشیم که در لیلة الرغائب از مائده ایشان بهره ور باشیم، لیلة البرات از ایشان برات بگیریم و لیلة القدر در محضرشان قرار بگیریم.
[ چهارشنبه 92/2/25 ] [ 4:37 عصر ] [ فتیان ]
