شاید کمتر کسی پیدا شود که از فتوای تاریخی تحریم تنباکو توسط میرزای شیرازی اطلاع نداشته باشد. فتوایی که نشان از عزت شیعیان در آن روزگار داشت و باعث شکسته شدن پشت استعمار شد و باعث افزایش عزّت بیش از پیش شیعیان در مناسبات بین الملل شد. در آن دوران شیعیان در کشور ما موضع فعّال داشتند و یکطرفه استعمارگران را تحریم می کردند و این همان توانمندی بود که امروز دیگر از آن خبری نیست. امروز برعکس شده و آنقدر ما ضعیف شده ایم که یکطرفه تحریممان می کنند و مسئولان ما ذلیلانه به التماس می افتند که به ما رحم کنید و تحریمها را بردارید. تحریم میرزای شیرازی، تحریم قند، و سایر تحریمهایی که بزرگان ما می کردند و تحریم آمریکا، هر دو تحریمند اما این کجا و آن کجا؟ در اینجا ما ضعیف هستیم و آنجا قوی بودیم. اینجا ذلیل هستیم و آنجا عزیز بودیم. اینجا ترسو هستیم و آنجا شجاع بودیم. اینجا بی ایمان هستیم و آنجا مومن بودیم. اینجا فقط اسم شیعه را یدک می کشیم و آنجا صفات شیعه را داشتیم. باید همایشها بگذاریم که چه کردیم که به اینجا کشیده شدیم؟ چه کردیم که به این وضع دچار شده ایم؟ و در آخر چه باید بکنیم که نه تنها به عزّت سابق برگردیم بلکه آنقدر جلو برویم که شایسته تشکیل دولت کریمه حضرت بقیة الله الاعظم ارواحنا فداه شویم.
[ چهارشنبه 94/3/6 ] [ 1:9 عصر ] [ فتیان ]
