در روایات داریم که ولایت را شجره طیبه ای معرفی فرموده اند که اصلی و فرعی و شاخه ای و برگی دارد که اصل آن ولایت کلیه الهیه یعنی رسول اکرم و امیرالمومنین و حضرت زهرا هستند و تنه آن ائمه اطهار و شاخه ها و برگها هم اصحاب صالح و عموم شیعیان هستند. و اینها از یک منشأ آب می خورند و اگر برگ یا شاخه ای متصل به این شجره طیبه نباشد از بین خواهد رفت و از این شجره محسوب نخواهد شد. یکی از حکمتهای اینکه در شیعه امامیه امر شده که باید حتماً مرجع شریعتی و طریقتی داشته باشید به همین علت است. یعنی کسی که حتی به ظاهر از خانواده شیعه هم متولد شده باشد اما ملتزم به پیروی از مشایخ شریعتی و طریقتی نباشد شیعه محشور نخواهد شد. زیرا به شجره طیبه متصل نیست. نهایتاً از کسانی است که در اطراف شجره طیبه هستند و اگر با تنبیهات و گوشمالی های اخروی به شجره طیبه متصل شد ک اهل نجات خواهد بود و به جنت یعنی محل استقرار شجره طیبه خواهد رفت وگرنه در جهنم جدایی از شجره طیبه خواهد ماند. پس باید به طور دائم و نه مقطعی به این شجره طیبه متصل شد زیرا جدایی مقطعی نیز به تباهی خواهد کشید. به همین جهت در شیعه منتظر بحثی بسیار مهم مطرح می شود که نشان از اتصال به شجره طیبه و جدایی از شجره خبیثه است و آن بحث بسیار مهم بیعت و برائت است.
از صدر اسلام چنین بود که جمعه ها ارتباط با ائمه بوده. شما نگاه کنید از صدر اسلام کسانی که خدمت رسول اکرم می آمدند ارتباط با این ولی الله کامل در روز جمعه بود با رسول اکرم بیعت می کردند و بعد از رسول اکرم با امیر المومنین بود و همین طور با تمام ائمه. در واقع جمعه ها از صدر اسلام چنین بود که ارتباط با ائمه بود. در واقع می شود گفت روز جمعه خصیصه ای دارد و آن ارتباط با امام هر زمانی است. در زمان امام رضا با ایشان بیعت می کردند همین طور همه ائمه. این بیعت لازم نیست حتما بیعت فیزیکی باشد و همه دستشان را در دست امام جواد بگذارند. جمع می شدند دعایی می خواندند یا زیارتی می کردند و با امام بیعت انجام می شد برای ما نیز لازم نیست دست در دست امام بگذاریم. این یک حالت عقدی است که باید انعقاد پیدا کند و انسان آن حالت برایش پیش آید که با امام برایش این بیعت محسوب شود هر جای عالم که باشد. امروز که دیگر بقیة الله الاعظم در پس پرده غیبت هم هستند بیعت به همین صورت است یعنی فرقی با زمانهای دیگر ندارد یعنی اگر امام امروز هم ظهور کند همه عالم نمی توانند در یک لحظه و در یک مکان و لو طی الارض هم کنند نمی توانند بیعت کنند و این شدنی نیست بلکه با واسطه این کار انجام می شود. واسطه زمانی و فضایی هست. این طور نیست که ما مستقیم حتما بگوییم دست باید برخورد کند. این عقد قلبی است و این بیعت صورت می گیرد.
خدا می داند که خیانتکاران با چه دستهایی این آموزه های اصلی شیعه را حذف کرده اند. طوری شده که در جامعه کنونی، جمعه را نه تنها عید نمی دانیم بلکه عمل اصلی عید که بیعت با امام است نداریم. صبح جمعه یک عده خوابند. درب مساجد و حسینیه ها بسته است. متدینان در صف نانوایی هستند. و این واقعا زجرآور است. برای اهل ولایت، وظیفه اصلی، این بیعت است. تفاوت عمده شیعه با غیر شیعه بیعت با ولی الله است. وهابیت اجازه می دهد در کنار بقیع دعای کمیل بخوانیم اگر این کار را می کنند هدفی دنبال آن است. می خواهند صبح جمعه در شیعه نباشد. صبح جمعه حوزه علمیه درهایش بسته است و خوابند. این پیروزی وهابیت است. مگر نباید فیضیه و دارالشفا در قم باز باشد. مگر نمی گویند ما شاگرد امام صادقیم و اینجا پایگاه امام زمان است؟ پس چرا بیعت با امام زمان در این پایگاه بی معناست؟ چرا این بیعت را کنار می گذاریم؟ اگر ما امروز بیعت نداریم علتش این است که تحت تأثیر جامعه غیر شیعی هستیم. آنهایند که بیعت ندارند. در سقیفه بیعت نداشتند. بیعت مخصوص شیعه امیرالمومنین است و در هر زمان با امام زمانش بیعت می کند. بعضی ها پنجاه سال از عمرشان گذشته حتی یکبار هم با امام بیعت نکرده اند. خداوند جمعه را در ابتدای هفته قرار داد تا هفته ما با بیعت شروع شود که متأسفانه جمعه را هم که اول هفته بود یهود به آخر هفته کشاند و همه الآن آخر هفته می دانند. یهود که تقویم نگاری را در دست گرفت روز خودشان را روز اول قرار دادند و روز جمعه را آخر هفته. در هر حال پس ابتدای هفته ما باید با بیعت با امام زمان شروع شود. اگر چنین باشد هفته سراسر نورانی خواهیم داشت. به دور از گناه و همراه با دارا بودن توفیقات روزافزون . اگر می بینید در جامعه شیعی مشکلاتی هست فرموده اند عمده این است که با امام زمانمان بیعت نداریم و این بیعت هم به همین عملی است که ما در جمعه ها جمع می شویم و دعای ندبه می خوانیم. در اعیاد هم همین خواسته شده. جالب است که مردم برای نماز عید که در نبود امام، استحبابی است می دوند ولی بیعت با امام که واجب است و اعظم واجبات است نمی روند. چه شد که اینگونه شد که در شش عید یک عیدمان سانسور شد و آن پنج عید را به اعمال دیگر پرداختیم و جمعه را که سید الایام و ابتدای هفته بود به تعطیلی گذراندیم در حالی که رسول الله لعنت فرمود هر مسلمانی را که روز جمعه، تفقه نکند. جمعه روز تفقه است نه روز تعطیل. و روز بیعت است نه روز بیهودگی.
ادامه دارد....
[ چهارشنبه 94/3/6 ] [ 1:12 عصر ] [ فتیان ]
