بعد از غصب خلافت امیرالمومنین تا عصر غیبت کبری و از غیبت کبری تاکنون شیعیان، قیامهای بسیاری داشته اند که بدون استثنا همه آنها با شکست مواجهشده حال این شکست یا اینکه در همان شروع قیام بوده یا موقّتاً به پیروزی رسیده و پس از چندین سال رو به افول گذاشته و در نهایت با شکست مواجه شده. عامل اصلی این شکستها، قیام منهای امام معصوم است. اگر در سند صحیفه سجادیه از امام صادق صلوات الله علیه نقل شده که فرمود: «مَا خَرَجَ وَ لَا یَخْرُجُ مِنَّا أَهْلَ الْبَیْتِ إِلَى قِیَامِ قَائِمِنَا أَحَدٌ لِیَدْفَعَ ظُلْماً أَوْ یَنْعَشَ حَقّاً إلَّا اصْطَلَمَتْهُ الْبَلِیَّةُ، وَ کَانَ قِیَامُهُ زِیَادَةً فِی مَکْرُوهِنَا وَ شِیعَتِنَا»، به همین دلیل است. بله شیعه باید مانند امامش قائم باشد اما قیام بدون قائم آل محمد، مثمر ثمر نخواهد بود مگر اینکه مقدمه ای برای رساندن پرچم قیام به قائم آل محمد باشد. اگر امروز قیامهای عربستان و بحرین و لبنان و ... در نهایت با شکست مواجه می شود به همین علت است که در شعار آنها «لبیک یا حسین» می بینیم ولی «لبیک یا مهدی» نمی بینیم. لبیک گفتن نسبت به امام زمان است نه ائمه قبل. خیلی ها بودند که در دوران امیرالمومنین یا امام مجتبی به امامشان لبیک گفته بودند اما در دوران سیدالشهداء به ایشان لبیک نگفتند و در لبیک یا علی ماندند لذا در کربلا حضور نیافتند و در قتل امامشان شریک شدند. لبیک یا حسینی که در این مناطق گفته می شود نشان دهنده انقطاع آنها از امام زمان است. بله لبیکی که ما به امام زمانمان می گوییم لبیک به خونخواه سیدالشهداست لذا فریاد بر می آوریم «لبیک یا ثائر الحسین». و اما «لبیک یا ثائرالحسین» کجا و «لبیک یا حسین» کجا؟
[ شنبه 94/4/6 ] [ 11:5 صبح ] [ فتیان ]
