یکی از سوالاتی که ذهن بسیاری را به خود مشغول می سازد این است که آیا ظهور نزدیک است یا نه؟ این سوالات وقتی جدّی تر می شود که نشانه هایی که انبیاء و اولیاء از یک طرف و منجمین و پیشگویان از طرف دیگر گفته اند دیده می شود.
اهلبیت عصمت و طهارت پاسخ این سوال و سوالات مشابه را بارها فرموده اند و تکلیف شیعه حقیقی را مشخص کرده اند. در منظر اهلبیت عصمت و طهارت شیعه کسی است که هر لحظه آماده تحوّل، انقلاب و یاری رساندن به امام زمان خویش است و در نگاه چنین انسانی، همیشه ظهور و فرج نزدیک خواهد بود. قطع نظر از تفاوت معنای ظهور و فرج، می توان گفت که در هر حال یک شیعه همیشه منتظر فرج و ظهور است و همین منتظر بودنش حاکی از این است که او فرج و ظهور را نزدیک می داند وگرنه کسی که ظهور را دور می پندارد هیچگاه در انتظار هم نخواهد بود. زیرا لازمه فرهنگ انتظار، نزدیک دانستن ظهور در هر مقطع تاریخی است. کسی به انتظار میهمان می ماند که آمدنش را نزدیک بداند.
در منابع روایی همچون دعای عهد نیز داریم که «اِنَّهُم یَرَونَهُ بَعیداً وَ نَراهُ قَریباً». یعنی آنهایی که فاقد فرهنگ انتظار هستند فرج و ظهور را دور می پندارند ولی یک شیعه منتظر، فرج و ظهور را نزدیک می داند و همین انتظارش او را در هر مقطع زمانی که باشد به فرج و ظهور می رساند. اگر به ظهور ظاهری نرسد به ظهور باطنی قطعاً خواهد رسید. و اینگونه است که در اعتقاد یک شیعه واقعی، همیشه ظهور نزدیک است.
[ یکشنبه 97/2/2 ] [ 1:18 عصر ] [ فتیان ]
