بحثی که ما هر ساله با آن مواجه می شویم و غالبا در آن به مشکل هم برخورد می کنیم در باب رؤیت هلال است. بحثی که اهل علم هیات مطرح می کنند، مشکل و سخت بودن رؤیت هلال است و این یک بحث جدید نیست بلکه در سده های قبل هم مطرح بوده که رؤیت هلال ماه نو صعب (سخت) بلکه گاهی حتی با چشم مسلّح هم ناشدنی است خصوصا در شرایط خاص زمانی و مکانی و جغرافیایی و آب و هوا که همگی بر رؤیت هلال تاثیر مستقیم می گذارند. علی الخصوص در قرن حاضر که نسبت به قرن های گذشته شرایط آب و هوایی خیلی بدتر شده تا جایی که گاهی روئیت هلال را تا حد غیر ممکن برده. اما سوال اینجاست که آیا علت گم شدن اول ماه، فقط همین است و یا دلایل دیگری دارد؟ چرا با این همه تجهیزاتی که امروز هست نسبت به گذشته که اینگونه تجهیزاتی نبوده باز هم ماه گم می شود؟!! چرا ما اعیاد را گم کرده ایم و موفق نمی شویم مناسبات اسلامی را درست در زمان خودش برگزار نماییم؟ برای جواب باید از اهل ذکر بپرسیم که پاسخ به این سوالات نزد آنهاست. «فأسئلوا اهل الذکر»، «فأسئل به خبیرا» از خبره ها که اهلبیت صلوات الله علیهم اجمعین باشند باید بپرسیم که چه بر سر ما آمده؟ در کتاب دلائل الامامه طبری یکی از علائم آخر الزمان را این می داند که ماه برای مردم نامشخص می شود. حالا آخر الزمان مگر چه است که اینطور می شود؟ علت این است که در آخر الزمان گناهان مردم خیلی زیاد می شود و مردم از عبادتهای الهی فاصله می گیرند و بجای اینکه عبادت داشته باشند معصیت دارند و همین معصیت باعث می شود خیلی از حقایق که یکی از آنها عیدین باشد گم شود!! متاسفانه طوری شده که برای مردم خیلی چیزها گم است حتی خود اسلام دارد گم می شود چه برسد به اینکه عیدش بماند!! وقتی شما عید را گم کنید قطعا شب قدر را هم گم کرده اید. روایتی به این مضمون هم وارد شده که مرحوم کلینی در کافی و شیخ صدوق در من لا یحضره الفقیه روایتی را آورده اند که دلالت بر این مطلب دارد که گاهی هلال ماه بدلیل عقوبت الهی از دیده مردمان پنهان می شود!! و آن روایت این است که حضرت می فرمایند هنگامی که سید الشهداء صلوات الله علیه را به شهادت رساندند منادی از وسط عرش ندا داد: «ای امت گمراه بعد از پیامبر خدا! خداوند هرگز شما را به درک عیدین موفق نگرداند!!» این روایت خیلی مطالب مهمی را اشاره می کند ونشان می دهد نفرین ملائکه بر امتی است که اهل ولایت نیستند لذا این روایت در غیر اهل ولایت است نه همه مسلمین و همین است که می بینیم عمری ها یعنی کسانی که اهل ولایت نیستند با وجود اینکه تاریخ هایشان قمری است ماهها را اشتباه می کنند. الان این کشورهای اعراب نشین، ماه هایشان را گم کرده اند و حتی رؤیت هلال ندارند. ما فعلا یک ماه یعنی رمضان را می فهمیم و گر نه در ماه های دیگر هم مشکل دارند. اما شیعیان هیچ مشکلی نداشتند ولی متاسفانه در این اواخر دارد مشکلاتی پیدا می شود.
علت چیست و چرا در شیعه چنین شده؟!!
علت این است که آرام آرام داریم از ولایت دور می شویم و داریم به غیر شیعه نزدیک می شویم و با راه انداختن تقریب مذاهب بجای آنکه آنها را به ولایت بکشانیم، خودمان به طرف آنها می رویم چرا تا چهل پنجاه سال قبل کسی از آقایان ماه را گم نمی کرد!!؟ شاید مردم گم کنند اما اگر علما هم گم کنند چه فرقی است بین آنها و دیگران!! ای کاش کسی با شجاعت فریاد می زد که حرامتان باد این پولی که می خورید. فرق ما با شما این بود که ما از وجوهات چیزی به شما بدهیم که با ما فرق کنید وگر نه چه فرق شما با ما؟!!! علما رؤیتشان فقط با چشم ظاهر نباید باشد. مرحوم سید علی آقا قاضی، استاد عرفان مرحوم آقای کشمیری، آقای طباطبایی و... گفته بود که من برای تعیین اول ماه نیاز به رؤیت هلال ندارم. سایر اهل معرفت هم این گونه هستند. ایشان ملائکه ماه رمضان و ماه شوال را درک می کنند. اما امروز چه بر سر ما آمده که چنین شده ایم؟ برای اهل بیتی ها هیچ چیز گم نمی شود و همه چیز روشن است ولی برای دشمنان اهل بیت همه چیز گم است و ما هم که متاسفانه داریم به دشمنان اهل بیت نزدیک می شویم همه چیز را داریم گم می کنیم. آیا قبر حضرت زهرا، شب قدر، اسم اعظم، گناهان کبیره و... اینها گم شده؟ برای اهل ولایت هیچ چیز گم نمی شود این گم شدن ها مال گم شده هاست، گم شدن، مال گمراه هاست!! ما که مدعی هستیم که گمراه نیستیم و بر صراط مستقیم هستیم و صراط مستقیم نباید مشکل داشته باشد پس اگر ما هم داریم گم می کنیم به این علت است که داریم از صراط مستقیم دور شده و نزدیک آنها می شویم. متاسفانه جهان تشیع از حیث ظاهری دارد به غرب و کشورهای اروپایی نزدیک می شود و از حیث معنوی به سقیفه ای ها نزدیک می شود یعنی همه چیزمان را داریم از دست می دهیم. هویت ظاهری مان با کشورهای اروپایی و غربی؛ و هویت معنوی مان را با اعراب یعنی کشورهای مصر و عربستان و... داریم از دست می دهیم. مگر می شود برای شیعه چیزی روشن نباشد؟ کمترین چیز برای شیعه رؤیت هلال بود که امروز بزرگترین حرف شده. قبلا همه آقایان حداقل اگر خودشان نمی توانستند اول ماه را بدست بیاورند از دیگران کمک می گرفتند لذا کسی مثل میرزای شیرازی وقتی یک مقدار برای پیدا کردن اول ماه دچار شبهه می شد از محدث نوری کمک می گرفت و به ایشان می گفت فتوا بدهید تا ما افطار کنیم. علما باید راه های دیگری داشته باشند و مثل مردم عادی نباشند. مردم عادی شاید الان در ارتباط با امام زمان گیر کنند ولی عالم نباید گیر کند و باید به راحتی با امامش مرتبط باشد چرا که می خواهد جواب این امت را بدهد. مگر می شود خداوند توفیقش را حتی از همین افراد بردارد و این امت اسلامی سرگردان باشند و عید را گم کنند. اگر سرگردان شده ایم پس معلوم است این عذاب خداست. وقتی شما عید را گم کنید همه چیز را گم کرده اید و چه بسا گم شده در وادی هلاکت است آدمیزاد تا وقتی که گمراه نشود چیزی گم نمی شود ما می گوییم اسلام نور است مگر در نور تاریکی است در نور مجازی تاریکی نیست چه رسد به نور حقیقی. این مشکلات همه زنگ خطر است و باید بترسیم که خدایا چرا عید حتی برای آقایان ما هم گم شده ببینیم چه خبر است؟ اگر آقایان در قم نماز طلب باران می خوانند و جواب نمی گیرند معلوم است مشکلی هست. ما هم همانند سقیفه ای ها داریم از غدیر دور می شویم و به طرف سقیفه می رویم آنجا که همه چیز گم شد سقیفه بود و آنجا که همه چیز پیدا شد و ظهور کرد در غدیر بود مگر می شود کسی غدیری باشد و در این گونه موارد اشتباه کند ما در دعای ندبه می خوانیم امیر المومنین صراط مستقیم است و امام زمان پسر صراط مستقیم است مگر می شود در صراط مستقیم اعوجاج باشد و اگر در ما اعوجاج آمده معلوم است که داریم از راه بیرون می رویم و این خطر را باید حس کنیم. متاسفانه امروز علما بجای اینکه دست توسل به طرف اهل بیت صلوات الله علیهم اجمعین ببرند و به امام زمان بگویند ما عید را پیدا نکردیم و تو به ما بگو چه موقع عید است به سراغ چند منجم کافر که اصلا با مسائل اسلامی آشنایی ندارند و نوعا هم بیسواد هستند، رفته اند. بدبختی همین جاست که بجای دست توسل به امام، جای دیگر می روند. در سده های گذشته علما هر جا که گیر می کردند مردم را جمع کرده و به امام زمان صلوات الله علیه توسل می کردند تا امام راه را به آنها نشان دهد. لذا گاهی مشکلاتی پیش می آمد و بر علیه شیعه تحرکاتی می شد پس علما و مردم جمع شده توسل می کردند و آقا به یکی از آنها نظری کرده و می فرمود چه کار کنند و مشکلشان را چگونه حل کنند اما امروز ...
ما این همه که به منجمان رجوع کرده ایم اگر به مولایمان مهدی رجوع می کردیم کارمان حل می شد. «أیها العلما فأین تذهبون»
آنقدر امت ما از عوام تا علما کور و کر شده اند که نمی توانند حضور ملائکه را حس کرده و شب قدر را درک کنند و آنقدر بینی ها از بوی گند پر و کیپ شده که بوی شب قدر و شب عید را حس نمی کنند. به هر حال باید بدانیم که اگر ماه گم می شود این از عقوبت الهی است و باید فکری به حال خودمان بکنیم.
[ چهارشنبه 92/5/16 ] [ 8:36 عصر ] [ فتیان ]
