یکی از بحثهای جنجال برانگیز که معمولاً فمنیست ها که شاخه ای از صهیونیزم بین الملل هستند به آن دامن زده و برای مبارزه با اسلام آن را مطرح می کنند بحث روایاتی است که در نکوهش زنان وارد شده چنانچه حتی در برخی از روایات تعبیرات تندی در این زمینه داریم که باعث شده آنهایی که آشنایی با اصطلاحات و زبان اهل بیت صلوات الله علیهم ندارند چنین گمان کنند که اسلام به جنس مؤنث بی احترامی و بی توجهی می کند و این در حالی است که در فرهنگ قرآن و عترت بین زن و مادر فرق هست.
در فرهنگ اسلام اصیل یعنی قرآن و عترت، زن کسی است که مظهر تعلقات، امیال نفسانی، گرایش به مادیات و تجملات و مکر و حیله است و در تولید مثل، بیشتر از یک زاینده نیست که در برخی از موارد حتی از زایندگی هم بی بهره است اما مادر زاینده سازنده است یعنی کسی است که علاوه بر زایندگی به سازندگی فرزند هم می پردازد و برای این منظور قبل از هر چیز خود را ساخته و از تعلقات دنیوی گذشته و از آنجا که یک انسان خدایی شده او هم مثل رب العالمین به امر تربیت می پردازد. لذا در روایات می بینیم که از مادر تجلیل می شود و حتی بهشت را زیر پای مادران معرفی می نمایند. در روایات هیچگاه نفرموده اند که مادران، عقربند امّا زن را عقرب و طناب شیطان و ... معرفی می کنند. و این نشان دهنده مسئولیت سنگینی است که بر عهده بانوان است و متأسفانه می بینیم امروزه به علت کوتاهی عالم نمایان، وظیفه سنگین و کلیدی بانوان جامعه به فراموشی سپرده شده و بانوان جای اینکه به امر مهم و سرنوشت ساز تربیت بپردازند به چیزهایی مشغولند که نه به درد خودشان می خورد و نه به درد جامعه و نه به درد نسلهای آینده. اگر اسلام این همه تأکید دارد که بانوان سعی کنند که بیشتر در خانه هایشان بمانند تا به کارهای بیرونی و یا اینکه شوهر داری و فرزند داری را جهاد در راه خدا معرفی می نماید و به مردان دستور می دهد که تمام نیازهای زنان را برطرف نموده بلکه حقوق مالی برای همسرشان قرار دهند و از هیچ کمکی دریغ نکنند به همین دلیل است که بانوی منزل، وظیفه سنگینی بر دوش دارد و با این وظیفه مهم، دیگر جایی برای کارهای دیگر نمی ماند که به آن بپردازند. اگر بانوان ما قدر خود را می دانستند هیچگاه اجازه نمی دادند که یک عده سودجو از آنها به عنوان بَرده در اموری که در شأن آنها نیست استفاده کنند و آنها را در ادارجات و فروشگاه ها و مطبها و شرکتها به اسم منشی و فروشنده اما در واقع به عنوان مانکن و قلّاب جنسی در معرض چشم های ناپاک قرار دهند و نتیجه، آن شود که بانوان ما، هم از رشد و تعالی خودشان به عنوان مربیان کارکشته و سرنوشت ساز عقب بمانند هم نسل بعدی ساخته نشود. رسول اکرم صلی الله علیه و آله این مهم را به خوبی درک کرده بود و با سرمایه گذاری بر روی بانوان و با آموزش و پرورش آنها و تبدیل کردن آنها به یک مربی توانست مردان خدا را از دامن آنها پرورش دهد به طوری به عنوان مثال از دامن کسی مثل اسماء بنت عمیس برای امیرالمومنین علی بن ابیطالب از فرزند دشمنش یعنی ابوبکر یک نیروی خوب و انسانی فهیم یعنی محمد بن ابی بکر پرورش یافت که تا جایی رفت که در رکاب امیرالمومنین و در دفاع از حریم ولایت به شهادت رسید.
[ پنج شنبه 92/7/18 ] [ 10:32 صبح ] [ فتیان ]
