متأسفانه دشمنان تشیع با پوشش شیعی به جنگ مناسبتهای اسلامی آمده و از جهل عوام شیعیان و بی تفاوتی و غفلت علمای شیعه بالاترین بهره برداری را می کنند. دشمنان خیلی سعی دارند به محور وحدت اسلامی یعنی ولایت امیرالمومنین صلوات الله علیه توجهی نشود و ایشان در لابلای بازیهایی که به اسم دین برپا می شود به حاشیه رفته و گُم شوند. آنها تلاش می کنند در بسیاری از مناسبتهای مهم در رابطه با امیرالمومنین طوری برنامه ریزی شود که چه در شیعه و چه در غیر شیعه اصلاً به امیرالمومنین توجه نشود. و در این چند سال اخیر شکل جدیدی به خود گرفته اند و در پوشش شیعی و با حرکت خزنده درحال انصراف اذهان و افکار به جاهای دیگر هستند مثلاً می بینیم در ولادت امیرالمومنین خبری ضعیف را مطرح می کنند که وفات حضرت زینب را جلو کشیده تا ولادت امیرالمومنین را تحت الشعاع قرار دهند به طوری که هنوز عصر ولادت فرا نرسیده پارچه های مشکی به خیابان های شهرها نصب می شود و یا در شهادت امیرالمومنین بحث شب قدر را پیش می کشند تا برای مولا عزاداری نشود در حالی که برای شیعه محرز و ثابت شده است که شب قدر در بیست و سوم ماه مبارک رمضان است و همچنین در ماه ذی حجه که مناسبتهای مهمی مثل غدیر، مباهله، خاتم بخشی، اطعام مسکین و... در رابطه با مناقب امیرالمومنین است بحث استقبال از محرم را مطرح می کنند به طوری که بجای اینکه در روز عید غدیر و روز مباهله در مساجد و حسینیه ها جشن برپا باشد با پرده های سیاه مواجه می شویم بلکه قبل از اینها می بینیم که حتی در روز عید اضحی (قربان) هم به اسم شهادت حضرت مسلم به اقامه عزا می پردازند و روزی که عید مسلمین است به عزا تبدیل می کنند. اینگونه برخوردها و وارد کردن عزاداری های بی مورد در مناسبتهای مهم اسلامی نه تنها از نظر فقهی دارای اشکالات فراوانی است بلکه باعث می شود که هم این مناسبات هم عزاداری برای سیدالشهداء لوث شود. و متأسفانه چون اینگونه مسائل هم، با پوشش شیعی انجام می شود صدای کسی هم بلند نمی شود. و متأسفانه دست اندرکاران فرهنگی کشور از جمله سازمان تبلیغات هم دست به حمایت از این برنامه ها می زنند. و چقدر غم انگیز است که مراسمی مثل استقبال از محرم که قبلاً در جامعه شیعی حتی احمق ها هم برپا نمی کردند امروز دارد توسط کسانی برپا می شود که خود را عقلای جامعه می دانند. سیاهپوشی طبق سیره اهلبیت از ابتدای ماه محرم بوده و به هیچ وجه قبل از آن نباید سیاهپوشی شود بلکه قبل از ماه محرم یعنی در ماه ذی حجه خصوصا در اواخر این ماه، همزمان با مناسبتهای شاد شیعه، مناسبتهایی در مرگ دشمنان اهلبیت هم داریم که دشمنان از اینکه ما در این ایام سیاهپوشی داشته باشیم نه تنها ناراحت نیستند بلکه تشویق هم می کنند تا شیعیان در این ایام به شادی نپردازند.
وقتی یک عده بدون در نظر گرفتن جوانب مسئله و حکم آن از نظر دین می خواهند سلیقه های شخصی خود را إعمال کنند نه تنها قبل از فرا رسیدن ماه محرم سیاهپوشی می کنند بلکه به استقبال ماه محرم هم می روند. ماهی که در میان شیعه ماه منحوس و بد یُمنی است به استقبالش می روند ولی ماهی که خوش یمن است و در سیره اهلبیت به استقبالش می رفتند کسی به استقبالش نمی رود. ماه رمضان، ماهی است که ائمه اطهار به انتظارش می نشستند و در صحیفه سجادیه هم شاهد این انتظار هستیم. ولی ماه محرم در بین ائمه اطهار همیشه ماتم برپا بوده و اهلبیت از چنین ماهی که بنی امیه آن
را مبارک می دانند استقبال نمی کردند و امروز امام زمان هم نمی کند. مگر ما در زیارت سیدالشهدا نمی خوانیم که «یوم تبرّکت به بنو أمیّة» پس چرا ما هم به استقبال این ماه می رویم؟
توجه به سیدالشهدا هیچ ربطی به استقبال از محرم ندارد و شیعه در عین اینکه در ماه محرم بخاطر مصیبت بزرگی که بر اسلام وارد شده برای سیدالشهدا عزاداری می کند ماه محرم را نیز ماه منحوسی می داند و مراسمی مثل استقبال از محرم را بدعت و لوث کردن عزاداری سیدالشهدا می داند.
[ پنج شنبه 92/8/9 ] [ 1:27 عصر ] [ فتیان ]
