متاسفانه در جامعه اسلامی جایگاه اصحاب به درستی تبیین نشده و در مورد اصحاب دچار افراط و تفریط ها شده اند. قبل از مشخص شدن جایگاه اصحاب لازم است بدانیم اصحاب صالح چه کسانی هستند و چه مشخصه و چه معیارهایی دارند تا به هرکسی اصحاب نگوییم. اصحاب صالح طبق بیان ائمه اطهار صلوات الله علیهمکسانی هستند که نعلا بالنعل امام حرکت کنند و نه از آن بزرگوران جلو بزنند و نه از آنها عقب بمانند «المتقدم لهم مارق و المتاخر عنهم زاهق و اللازم لهم لاحق». و برای اینکه قدم به قدم با امام حرکت کنیم و ائمه اطهار را مهجور نکنیم باید اول نسبت به امام معرفت پیدا کرده و وقتی معرفت پیدا کردیم محبت پیدا کنیم و وقتی محبت آمد اطاعت پیدا کنیم و اگر این سه در فرد آمد می شود گفت که او از اصحاب صالح است.
با این بیان می توان گفت که صرف دیدن رسول الله یا یکی از ائمه اطهار صلوات الله علیهم اجمعین نمی تواند معیار این باشد که فرد از اصحاب صالح باشد چه بسا کسی مثل جناب اویس قرنی اصلا رسول الله را ندیده باشد ولی از صحابی رسول الله باشد. وچون ایشان معیار صحابی شدن را که همان معرفت و محبت و اطاعت بود داشت از اصحاب رسول الله بود و بعد از شهادت رسول الله صلی الله علیه و آله از اصحاب امیر المومنین صلوات الله علیه بوده و در جنگ صفین در رکاب مولی و مقتدایش امیرالمومنین علی بن ابیطالب صلوات الله علیه به شهادت رسید. و چه بسا کسانی مثل ابوبکر و عمر و عثمان و عایشه هر روز رسول الله را هم دیده باشند اما از اصحاب نباشند زیرا نه معرفت و نه محبت و نه اطاعت از ولی امر خود داشتند.
بعد از مشخص شدن تعریف اصحاب باید جایگاه اصحاب نیز مشخص شود که نه آنها را هیچ بشماریم نه اینکه برای آنها مقام عصمت کبری قائل شویم! علت این افراط و تفریط هااز جهل و عدم معرفت ما به ائمه اطهار است چرا که اگر ما امام را بشناسیم می دانیم که مقام عصمت کبری مخصوص ایشان است و طبق بیان مولانا امیرالمومنین صلوات الله علیه که می فرمایند: «لا یقاس بآل محمد من هذه الامة احد» (با ائمه اطهار، کسی قابل قیاس نیست) نمی شود کسی را با این بزرگوران مقایسه کرد ولو اینکه فرزند امام باشد. مثلا جناب ابوالفضل العباس را در مرتبه سیدالشهداء مطرح می کنند و می گویند هر دو فرزند امیرالمومنین هستند و این در جامعه عوام الناس طوری توسط بعضی از عالم نمایان مطرح شده که خیال می کنند حضرت ابوالفضل العباسعصمت کبری دارد. یا در باب علی اوسط یعنی شهید کربلا که به اشتباه به ایشان، علی اکبر می گویند با نهایت تاسف می بینیم که در مورد ایشان می گویند که اگر شهید نمی شد امام بعد بود !!! و یا در حادثه کربلا می گویند بعد از شهادت سید الشهداء ولایت چند ساعت به حضرت زینب انتقال پیدا کرد و حضرت زینب به امام سجاد انتقال داد!!! اینها از مواردی است که همگی ناشی از عدم معرفت ما نسبت به امام و مقام امامت استو دشمنان نیز از این جهلشیعه نماها سوء استفاده کردند و به این قضایا دامن زدند و اصحاب را که فرع بودند جای اصل که ائمه اطهار بودند جا انداختند لذا شما در ماه محرم این را می بینید که در دهه اول بجای اینکه سید الشهداء مطرح شود ابوالفضل عباس و در دهه دوم بجای اینکه امام سجاد مطرح شود حضرت زینب مطرح می شود!!! و حتی به این اندازه هم اکتفا نکرده و موالید ائمه اطهار را تحت الشعاع قرار دادند مثلا در باب ولادت امیرالمومنین هنوز عصر ولادت تمام نشده اعلام عزا برای حضرت زینب می کنند و یا با شهادت حضرت رقیه ولادت امام کاظم را تحت الشعاع قرار می دهند از این روست که امام زمان صلوات الله علیه می فرمایند: «قد أذانی جهلا الشیعه و حمقائهم» بتحقیق که جاهلان و احمق های شیعه مرا آزار می دهند.
انحراف بعدی که در باب اصحاب دشمنان وارد کردند این بود که اصحا ب را اسطوره کردند و گفتند مگر می شود کسی ابوالفضل العباس شود یا مگر می شود زینب کبری شد!!! در صورتی که وقتی به اهل بیتصلوات الله علیهم رجوع می کنیم می بینیم از ما خواسته شده تا از اصحاب صالح بشویم بله علی شدن و حسین شدن محال است ولی ابوالفضل عباس و زینب شدن محال نیست بلکه واجب است و صحابی شدن هم مخصوص آن زمان نیست بلکه امروز هم می توان از اصحاب صالح امام زمان شد. اگر آن زمان نبودیم امروز باید سلمان و ابوذر و مقداد و... برای حضرت مهدی صلوات الله علیه شویم. ان شاء الله
[ چهارشنبه 92/3/29 ] [ 10:21 صبح ] [ فتیان ]
